Er is vandaag een Evangelieverkondiging wat heel populair is. Een Evangelie waar woorden als zondebesef, berouw, hel en verdoemenis bijna niet in voorkomen. De vraag is echter of het mogelijk is om het Evangelie te verkondigen, zonder dat deze begrippen niet aan de orde komen. (uiteraard wel zonder clichés en stokpaardjes).
Zouden Jezus en de apostelen Zich niet schamen voor de meeste Evangelieverkondiging die vandaag de dag plaatsvindt, omdat hele belangrijke punten die Hij en Zijn apostelen verkondigden ontbreken? Het Evangelie wordt op deze manier uitgehold. De kerk wordt op deze manier een snoepwinkel, waar je allerlei lekkernijen kunt verkrijgen die je zelf hartelijk begeert.
De onderzoekscijfers laten zien dat steeds meer predikanten, evangelisten en christenen niet meer geloven in het bestaan van de hel. Hoeveel evangeliedienaars verzwijgen ‘om de lieve vrede wil’ dit onderwerp angstvallig in hun verkondiging? Opwekkingspredikers hebben altijd zonder voorwaarden de heerlijke rijkdommen van het Evangelie verkondigd, maar daar tegenover net zo radicaal de mogelijkheid om voor eeuwig door God verdoemd te worden in de hel. Twee citaten:
Jonathan Edwards: ‘De toorn van God brandt tegen mensen die Christus als hun Zaligmaker verwerpen en hun verderf sluimert niet. De afgrond is bereid en het vuur is klaargemaakt. De oven is heet en staat klaar om hen te ontvangen. De vlammen woeden en gloeien al. Het vlammende zwaard is geslepen en de afgrond heeft haar muil reeds opengesperd.’
George Whitefield: ‘U, die niet wedergeboren bent moet naar de hel, want al uw niet wedergeboren kennissen zijn daar. Uw vader, de duivel, is daar. Al de vervloekte engelen en verdoemde geesten zijn daar. Uw broers en zussen zijn daar als ze hier een weg zijn gegaan, moeten ze in het hiernamaals op een plaats uitgebannen worden van de tegenwoordigheid van Jezus Christus. Zo zeker als vuur en zwavel vanuit de hemel regende, door de Heere, om Sodom en Gomorra te verwoesten, zo zeker zullen op de grote dag de schalen van Gods toorn op u worden uitgestort. Als u het evangelie van de Christus , van God, niet ernstig neemt en daarnaar handelt.’
Wanneer heb jij voor het laatst een preek gehoord over de hel? Wanneer heb je voor het laatst als gezin, jeugdvereniging of bijbelstudiegroep met elkaar gesproken over de hel en haar toekomstige bewoners? De belangrijkste reden waarom we niet over de hel nadenken, is omdat we ons te goed vinden voor de hel!
Bron www.heartcry.nl
Tja, je kunt hier lang en breed over discussiëren natuurlijk maar ik weet niet of dit echt veel zin heeft. Het is wel opvallend dat het vaak moeilijk is om mensen te overtuigen dat ze schuldig staan tegenover God en zich moeten bekeren. Zolang de mens zich niet van dat kwaad bewust is zal het inderdaad zo zijn dat we ons te goed vinden voor de hel. Jezus zegt in het Markusevangelie: 'Zij, die gezond zijn, hebben geen geneesheer nodig, maar zij, die ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.' Het probleem is dan ook niet zozeer dat mensen die ziek zijn niet weten dat ze een dokter nodig hebben, juist zij die denken gezond te zijn zijn zo moeilijk te overtuigen dat ze eigenlijk helemaal niet gezond zijn. Een zieke vraagt een dokter, de dokter stelt de diagnose en schrijft medicatie voor zodat de patiënt weer tot genezing komt. De zieke stelt niet in vraag of er wel een diagnose nodig is en luistert dus met open oren naar hetgeen de dokter zegt. Mensen die menen gezond te zijn zullen hier geen oren naar hebben. Zij vragen geen dokter, willen geen diagnose en dus ook geen geneesmiddel. Om deze mensen dan eerst te overtuigen dat ze wel ziek zijn is alsof je een dronkaard probeert te overtuigen dat hij in dronken toestand continu liegt. Het eerste wat hij zal zeggen is dat het niet waar is.
Gods Geest overtuigd van zonde en doet je beseffen dat je ziek bent. Makkelijk toch? Dan hoeven wij, oprechte gelovigen en heiligen niets te doen! Vergeet vooral niet dat wij, oprechte gelovigen, Gods Woord kennen en kunnen brengen naar de mensen die het nog niet weten. God spreekt door Zijn Woord en doet dat ook door de tong van Zijn mensen te gebruiken. Hopelijk zit die tong niet aldoor in je wang van verlegenheid en durf je het ook.
Indien je écht bewogen bent met de zieken die menen gezond te zijn, zij die verloren dreigen te gaan, dan zou het beter zijn om wel over de hel te spreken. Niet om hen bang te maken maar om de waarheid niet te verhullen. Ze gaan naar een plaats waar God voor waarschuwt in de bijbel. De houding die je hebt naar de zieke bepaalt vaak of hij dit ziet als dreiging of als waarschuwing. Het werd eens gezegd over Moody, de bekende Amerikaanse evangelist, dat hij de enige prediker was die gekwalificeerd was om over de hel te preken omdat hij het niet kon zonder dat hij erbij stond te huilen. Het raakte hem telkens zo en hij was er het hart van in dat er mensen verloren zouden gaan. Als je dus werkelijk oprecht om mensen geeft en de liefde van God in je hart hebt voor die mensen, dan kun je gerust over de hel spreken.
Ja, de hel bestaat net zo goed als de duivel bestaat. Als dit ongeloofwaardig klinkt dan moet je toch werkelijk dringend in je bijbel lezen en je eens afvragen wat het gezag van het Woord van God is in je leven. Geloof je dus in God of geloof je God?
Laat je dus niks wijsmaken maar laat de waarheid die God je geeft je vullen zodat je bestand bent tegen de aanvallen van het kwade. Wees er maar zeker van dat Hij nooit zou willen dat er ook maar één verloren zou gaan, ook jij niet, waar je ook bent en wat je ook gedaan hebt. Hij wil je redden door Zijn Zoon. Hij heeft je lief. Keer je af van deze liefde en je zult verloren gaan. Neem het offer van Jezus niet aan en je zult terechtkomen in de hel. Helaas! Feit! Maak de juiste keuze nu!
woensdag 25 maart 2009
donderdag 26 februari 2009
Het zal zijn!
Het zal zijn in het laatste der dagen
Wanneer wet en moraal gaan vervagen
Dat huwelijken nog maar voorlopig zijn
Dat de mensen bang en wanhopig zijn
Want op straat word je zo neergeslagen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat je niemand de weg meer kunt vragen
Geen huisje zal dan meer heilig zijn
En geen steegje zal dan meer veilig zijn
Want iedereen wil jou belagen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat ze 't woord van God niet meer verdragen
Dat de mensen zijn wet niet meer willen
Zodat hun harten verkillen
En de liefde slechts gaat door hun magen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat tenslotte er toch licht zal dagen
Dan zal de God die het leven geeft
Zijn Geest uitstorten op al wat leeft
Zodat elk kind van God profeteren zal
En de wereld de weg van God leren zal
En dat heel de schepping dan beven zal
Zodat wie Gods naam aanroept eeuwig leven zal
En als je het mij nu zou vragen
Leven wij in het laatste der dagen
(Tekst Jaap Booij)
Misschien is het wel leuk om te weten hoe mensen in 1976 al dachten te zien dat we in het laatste der dagen waren. Deze tekst sprak hoogstwaarschijnlijk toen echt wel over wat er zich in de maatschappij op dat moment afspeelde maar heeft zeker ook nu nog niet afgedaan. Integendeel, je zou bij het lezen van de tekst zelfs tot de conclusie komen dat het nu nog meer geldt. Zeker in de eerste drie strofen vinden we opmerkingen die niet onder stoelen of banken te steken zijn en waarmee we dagdagelijks geconfronteerd worden. Het laatste deel baart wel wat zorgen als je de inhoud bekijkt.
Het is een citaat uit Handelingen 2, wat dan weer een citaat is van de profeet Joël. Het gaat over Gods Geest die uitgestort zal worden op al wat leeft zodat elk kind van God profeteren zal. Profeteren moeten we dan niet lezen als het voorspellen van de toekomst, maar als het spreken namens God om zijn gedachten te vertolken vanuit zijn woord.
Bij het lezen van die tekst in Handelingen zou het voor de hand liggen om te denken dat deze profetie op dat moment, op pinksteren, in vervulling ging. Gods Geest werd inderdaad uitgestort, de Trooster kwam zoals Jezus dat gezegd had. De profetie heeft nu, voor ons, dus geen betekenis meer aangezien de vervulling ervan reeds toen geschiedde. Petrus zegt het duidelijk: ‘Wat hier nu gebeurt, is aangekondigd…’ (Hd. 2:16). Het gebeurde inderdaad op dat moment toen de apostelen en andere leerlingen van Jezus in allerlei (bestaande) talen spraken. De Geest van God deed dat werk in hen. Op die dag kwamen er ongeveer drieduizend mensen tot geloof!
Hoezo? Waarom staat er dan: ‘aan het einde der tijden’ (vs 17), we zijn nu ondertussen al een kleine tweeduizend jaar verder. Het kan twee dingen betekenen. Ofwel was dat het einde der tijden omdat we toen overgingen van het oude naar het nieuwe verbond, van de tijd van Gods wet naar de tijd van Gods genade. Het zou echter ook kunnen dat we hier spreken over een meervoudige vervulling van de profetie van Joël. Dat wil zeggen dat het toen in vervulling ging, maar slechts gedeeltelijk, en dat de gehele vervulling ervan nog moet komen. In dat geval heeft het ons wel nog iets te zeggen over het laatste der dagen waarvan we zien dat ze voor de deur staan.
‘Dan zal ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend’ (Jl 3:3). Hier staat iets wat we duidelijk ook terugvinden in de Openbaring (6:12-16). Hetgeen daar beschreven staat lijkt iets te veel op de profetie van Joël om toeval te zijn. Maar dat is toch wel enkele tientallen jaren na pinksteren geschreven en spreekt over een ook nu nog toekomstige gebeurtenis. Dat wil zeggen dat het inderdaad een meervoudige vervulling inhoudt.
Wat is er dan wat zorgwekkend over het laatste deel van de tekst? Wel er zijn al heel wat tekenen des tijds maar hoe zit dat nu met dat profeteren, Gods Woord spreken? Op sommige plaatsen in deze wereld is dat wellicht al duidelijk zichtbaar maar hoe zit dat in het kleine landje waarin wij leven? Het lijkt mij zo dat God hoe dan ook Zijn plan wel zal volvoeren, ook als wij niets zouden zeggen of doen. Maar toch, het zou kunnen dat God nog mensen wil redden en ons daarvoor wil gebruiken. Zelfs al zou het slechts om één mens gaan, zouden we het dan niet doen? Stel dat het iemand is die je goed kent en die je liefhebt. Jezus is gestorven en opgestaan en deed dat zodat er mensen zouden gered worden. Zelfs al was het er maar één, zelfs dan zou Hij dat nog gedaan hebben.
Dus, misschien geloof je niet zo erg in een opwekking in België en zal de preek die je hoorde of gaf ook geen drieduizend nieuwe leerlingen opleveren. Als we geloven dat we in het laatste der dagen leven dan zou het wel eens tijd worden dat we beginnen te profeteren. Gods Geest is toch ook over ons uitgegoten, laten we ons dan maar met Hem vullen en ons daardoor bruikbaar maken om in Gods dienst te staan!
Wanneer wet en moraal gaan vervagen
Dat huwelijken nog maar voorlopig zijn
Dat de mensen bang en wanhopig zijn
Want op straat word je zo neergeslagen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat je niemand de weg meer kunt vragen
Geen huisje zal dan meer heilig zijn
En geen steegje zal dan meer veilig zijn
Want iedereen wil jou belagen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat ze 't woord van God niet meer verdragen
Dat de mensen zijn wet niet meer willen
Zodat hun harten verkillen
En de liefde slechts gaat door hun magen
Het zal zijn in het laatste der dagen
Dat tenslotte er toch licht zal dagen
Dan zal de God die het leven geeft
Zijn Geest uitstorten op al wat leeft
Zodat elk kind van God profeteren zal
En de wereld de weg van God leren zal
En dat heel de schepping dan beven zal
Zodat wie Gods naam aanroept eeuwig leven zal
En als je het mij nu zou vragen
Leven wij in het laatste der dagen
(Tekst Jaap Booij)
Misschien is het wel leuk om te weten hoe mensen in 1976 al dachten te zien dat we in het laatste der dagen waren. Deze tekst sprak hoogstwaarschijnlijk toen echt wel over wat er zich in de maatschappij op dat moment afspeelde maar heeft zeker ook nu nog niet afgedaan. Integendeel, je zou bij het lezen van de tekst zelfs tot de conclusie komen dat het nu nog meer geldt. Zeker in de eerste drie strofen vinden we opmerkingen die niet onder stoelen of banken te steken zijn en waarmee we dagdagelijks geconfronteerd worden. Het laatste deel baart wel wat zorgen als je de inhoud bekijkt.
Het is een citaat uit Handelingen 2, wat dan weer een citaat is van de profeet Joël. Het gaat over Gods Geest die uitgestort zal worden op al wat leeft zodat elk kind van God profeteren zal. Profeteren moeten we dan niet lezen als het voorspellen van de toekomst, maar als het spreken namens God om zijn gedachten te vertolken vanuit zijn woord.
Bij het lezen van die tekst in Handelingen zou het voor de hand liggen om te denken dat deze profetie op dat moment, op pinksteren, in vervulling ging. Gods Geest werd inderdaad uitgestort, de Trooster kwam zoals Jezus dat gezegd had. De profetie heeft nu, voor ons, dus geen betekenis meer aangezien de vervulling ervan reeds toen geschiedde. Petrus zegt het duidelijk: ‘Wat hier nu gebeurt, is aangekondigd…’ (Hd. 2:16). Het gebeurde inderdaad op dat moment toen de apostelen en andere leerlingen van Jezus in allerlei (bestaande) talen spraken. De Geest van God deed dat werk in hen. Op die dag kwamen er ongeveer drieduizend mensen tot geloof!
Hoezo? Waarom staat er dan: ‘aan het einde der tijden’ (vs 17), we zijn nu ondertussen al een kleine tweeduizend jaar verder. Het kan twee dingen betekenen. Ofwel was dat het einde der tijden omdat we toen overgingen van het oude naar het nieuwe verbond, van de tijd van Gods wet naar de tijd van Gods genade. Het zou echter ook kunnen dat we hier spreken over een meervoudige vervulling van de profetie van Joël. Dat wil zeggen dat het toen in vervulling ging, maar slechts gedeeltelijk, en dat de gehele vervulling ervan nog moet komen. In dat geval heeft het ons wel nog iets te zeggen over het laatste der dagen waarvan we zien dat ze voor de deur staan.
‘Dan zal ik tekenen geven aan de hemel en op aarde: bloed en vuur en zuilen van rook, de zon verandert in duisternis en de maan in bloed. Dan komt de dag van de HEER, groot en ontzagwekkend’ (Jl 3:3). Hier staat iets wat we duidelijk ook terugvinden in de Openbaring (6:12-16). Hetgeen daar beschreven staat lijkt iets te veel op de profetie van Joël om toeval te zijn. Maar dat is toch wel enkele tientallen jaren na pinksteren geschreven en spreekt over een ook nu nog toekomstige gebeurtenis. Dat wil zeggen dat het inderdaad een meervoudige vervulling inhoudt.
Wat is er dan wat zorgwekkend over het laatste deel van de tekst? Wel er zijn al heel wat tekenen des tijds maar hoe zit dat nu met dat profeteren, Gods Woord spreken? Op sommige plaatsen in deze wereld is dat wellicht al duidelijk zichtbaar maar hoe zit dat in het kleine landje waarin wij leven? Het lijkt mij zo dat God hoe dan ook Zijn plan wel zal volvoeren, ook als wij niets zouden zeggen of doen. Maar toch, het zou kunnen dat God nog mensen wil redden en ons daarvoor wil gebruiken. Zelfs al zou het slechts om één mens gaan, zouden we het dan niet doen? Stel dat het iemand is die je goed kent en die je liefhebt. Jezus is gestorven en opgestaan en deed dat zodat er mensen zouden gered worden. Zelfs al was het er maar één, zelfs dan zou Hij dat nog gedaan hebben.
Dus, misschien geloof je niet zo erg in een opwekking in België en zal de preek die je hoorde of gaf ook geen drieduizend nieuwe leerlingen opleveren. Als we geloven dat we in het laatste der dagen leven dan zou het wel eens tijd worden dat we beginnen te profeteren. Gods Geest is toch ook over ons uitgegoten, laten we ons dan maar met Hem vullen en ons daardoor bruikbaar maken om in Gods dienst te staan!
Abonneren op:
Posts (Atom)
