Kunnen wij in vakantie gaan?

Het lijkt misschien een belachelijke vraag zo op het eerste zicht maar je zou er van versteld staan dat er toch christenen zijn die hier problemen mee hebben. Zo zijn er die zeggen dat het niet kan want de duivel neemt ook geen verlof... Nu, ja, ik denk niet dat wij zo hoeven te denken en ook God zal er geen probleem mee hebben dat we er eens tussenuit gaan om te genieten van een ‘welverdiende’ vakantie. Ik hoop alleen dat het een vakantie mag zijn waarbij je je kan herbronnen en waar je tot rust kunt komen van de dagdagelijkse beslommeringen zodat je opnieuw met een fris gemoed weer aan de slag kan gaan. En dan heb ik het natuurlijk niet enkel over het ‘gewone’ leven maar voornamelijk over het geestelijke leven, je relatie die je met God hebt. Want op dat gebied ben ik het wel met de vraagstelling eens, je kan niet in verlof gaan bij God, het bestaat niet dat je er bij Hem even ‘tussenuit’ gaat. Zo van: ‘God, ik ben even weg hé! Je hoort over twee week wel iets van me!’. Je kan, als je getrouwd bent, ook niet zeggen dat je nu even in verlof gaat, even niet meer getrouwd bent. Of als ouder even geen vader of moeder zijn voor je kind, God gaat ook niet in verlof en dat is maar best ook! Hij is er altijd bij en er gaat geen dag of nacht voorbij dat Hij niet over je waakt.
Het mooie van vakantie is dat je een gevoel van vrijheid hebt, dat je dingen eens anders kan doen en dat je over heel wat zaken niet hoeft na te denken. Onze Heer weet dat mensen dat nodig hebben en ook daarin voorziet Hij ons van een tijd waar we dat kunnen doen. Hij heeft een vakantiepark in een prachtige omgeving en is druk bezig met het bouwen van vakantiehuisjes. Het zijn geen gewone huisjes, bungalows of iets dergelijks van hoogstens vijf sterren, dit gaat daar vér bovenuit. Je kan ook niet boeken via neckermann maar er is zeker nog plaats vrij!
‘Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers (woningen); zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken? Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben. Jullie kennen de weg naar waar ik heen ga.’ (Joh 14:1-4)
Dit stukje even onder de loep nemen. De eerste zin geeft het gevoel van vrijheid en onbezorgheid, je hoeft je geen zorgen te maken. Geen ongemakken en geen stress, je mag op God vertrouwen dat het in orde komt. De laatste zin geeft de reisroute weer, geen kaartlezen of GPS nodig dus. Simpelweg is het zo dat jullie (in de eerste plaats de discipelen) de weg weten. Hoe dan ook, Jezus komt terug om ons voor te gaan, Hij wil erbij zijn om ons te laten zien wat Hij voor ons heeft gereedgemaakt. Daar is ook Zijn woning, wij zullen bij Hem zijn en Hij zal temidden van Zijn volk wonen.
Een vakantie om naar uit te zien, de perfecte vakantie, de permanente vakantie, welverdiende rust! Welverdiend? Dat hoop ik dan maar, want vóór ‘het rusten’ is er altijd ‘het werken’, vanzelfsprekend? Soms krijg ik de indruk dat veel christenen leven alsof ze al in verlof zijn, dat het leven op aarde hun vakantie is... Ja we zijn op reis maar het is geen plezierreisje maar een uittocht! De exodus in de woestijn, op weg naar het beloofde land vloeiende van melk en honing. Het aangename is niet voor nu maar ligt nog in de toekomst. Toch mogen we ook hier al proeven van een rustpauze en een tijd vrijaf, de boog kan niet altijd gespannen zijn, toch? Als de boog uiteindelijk maar weer in gebruik genomen word en niet aan de kant gezet. Ook in de woestijn is er af en toe een oase van rust maar het is geen permanente verblijfplaats, het is er om krachten op te doen om door te trekken naar het ‘land met de vele vakantiehuisjes’.
Ik wens iedereen alvast een zalige oasepauze toe en hoop dat je op kracht komt om verder de reis van je leven voort te zetten en het werk te doen dat God je gegeven heeft met een blij en fris gemoed in de kracht van de Heer en met een dankbaar hart voor de liefde en genade van God.